Menu
Menu
Nawigacja
Treść strony
Informacja o opłacie za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej.
W dniu 1 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017r., poz. 1566 ze zm.), wprowadzająca istotne zmiany w dotychczasowym systemie gospodarowania wodami w Polsce. Do takich zmian należy wprowadzenie opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej. Ustawa nakłada na Wójta obowiązek związany z poborem opłat za usługi wodne związane ze zmniejszeniem retencji.
Art. 269 ustawy Prawo wodne wprowadza obowiązek dokonywania opłat za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej i nakłada obowiązek uiszczenia opłaty za usługi wodne za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.
Zwrócić należy uwagę na to, że z wyżej przywołanej definicji tej opłaty wynikają warunki, które muszą być spełnione łącznie:
1) Nieruchomość, na której wykonywane są roboty lub obiekty budowlane trwale związane z gruntem i mające wpływ na zmniejszenie retencji musi mieć powierzchnię powyżej 3500 m2,
2) Zmniejszenie retencji musi polegać na wyłączeniu z powierzchni biologicznie czynnej więcej niż 70% powierzchni nieruchomości,
3) Zmniejszenie retencji musi występować na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej.
Zgodnie z informacją opublikowaną na stronach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie http://www.wody.gov.pl/index.php/pl/materialy-informacyjne/informacja-dla-gmin-ws-oplat-za-zmniejszenie-naturalnej-retencji-terenowej :
Pojęcie „nieruchomości”
Zgodnie z art. 46 § 1 K.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
W myśl art. 24 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. z 2017 r. poz. 1007 ze zm.) dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.) przez nieruchomość gruntową należy rozumieć grunt wraz z częściami składowymi, z wyłączeniem budynków i lokali, jeżeli stanowią odrębny przedmiot własności.
Z zestawienia powołanych przepisów wynika, że wyodrębnienie nieruchomości gruntowej (gdyż tylko takie nieruchomości są objęte opłatami za zmniejszenie retencji) następuje poprzez oznaczenie granicami części powierzchni ziemskiej oraz uczynienie z tego przedmiotu odrębnej własności. Wyodrębnienie to przejawia się w regule „jedna księga – jedna nieruchomość”, co oznacza, że jedną księgą wieczystą objęta jest jedna nieruchomość, niezależnie od tego ile działek gruntowych obejmuje konkretna księga wieczysta, gdyż to fakt ujęcia ich w jednej księdze oznacza, że jest to jedna nieruchomość, o powierzchni wynikającej z gruntów objętych tą księgą wieczystą.
Ustalając powierzchnię nieruchomości na potrzeby obliczenia opłaty za usługi wodne za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej należy kierować się wskazaną wyżej regułą „jedna księga – jedna nieruchomość”, niezależnie od tego, ile działek gruntowych obejmuje konkretna księga wieczysta, a także czy działki te graniczą ze sobą, czy też nie.
Zgodnie z art. 270 ust. 7 ustawy Prawo wodne, wysokość opłaty za w/w usługę wodną zależy odpowiednio od wielkości powierzchni uszczelnionej, rozumianej jako powierzchnia zabudowana wyłączona z powierzchni biologicznie czynnej oraz zastosowania kompensacji retencyjnej. Sposób obliczania opłaty za tę usługę wodną reguluje art. 272 ust. 8 w/w ustawy ustala, że wysokość opłaty ustala się jako iloczyn jednostkowej stawki opłaty, wyrażonej w m2 wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej oraz czasu wyrażonego w latach.
Władający nieruchomością o powierzchni powyżej 3500 m2, która została zabudowania w co najmniej 70%, zobowiązani są do przedstawienia danych dotyczących wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej w m2, do Wójta Gminy Góra św. Małgorzaty w terminie do 13 kwietnia 2018 r. dostarczając wypełnione oświadczenie.
Oświadczenie dostępne jest w formie elektronicznej na stronie internetowej Urzędu Gminy Góra św. Małgorzaty, a także w formie papierowej w siedzibie Urzędu Gminy – pokój nr 2.
Wójt Gminy realizując obowiązek ustawowy – w formie informacji, przekaże podmiotom obowiązanym do ponoszenia opłat za usługi wodne, wysokość przedmiotowej opłaty, zawierającej także sposób obliczenia tej opłaty. Wniesienie opłaty powinno nastąpić w terminie 14 dni od dnia, w którym doręczono informację. Opłatę należy wnosić za okresy kwartalne w kasie Urzędu lub na rachunek bankowy urzędu gminy, wskazany w informacji.
Jednostkowe stawki opłat za usługi wodne za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017r. w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne wynoszą:
1) bez urządzeń do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,50 zł za 1 m2 na 1 rok;
2) z urządzeniami do retencjonowania wody z powierzchni uszczelnionych o pojemności:
a) do 10% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,30 zł za 1 m2 na 1 rok,
b) od 10 do 30% odpływu rocznego z obszarów uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,15 zł za 1 m2 na 1 rok,
c) powyżej 30% odpływu rocznego z powierzchni uszczelnionych trwale związanych z gruntem – 0,05 zł za 1 m2 na 1 rok.
Plik do pobrania:
– oświadczenie władającego nieruchomością o powierzchni powyżej 3500 m2, która została zabudowania w co najmniej 70%, o wielkości utraconej powierzchni biologicznie czynnej w m2
OŚWIADCZENIE
- OŚWIADCZENIE.docx (DOCX) 13.01kB