Urząd Gminy Góra Świętej Małgorzaty

Gmina Góry Świętej Małgorzaty położona jest w północno-wschodniej części województwa łódzkiego i należy do powiatu łęczyckiego. Położona jest 10 km na wschód od Łęczycy, w pobliżu drogi nr 703 łączącej Łęczycę z Łowiczem. Od północy graniczy z gminą Witonia, a od zachodu z miastem i gminą Łęczyca, od południa z gminą Ozorków, a od wschodu z gminą Piątek.

Zajmuje powierzchnię 9.042 ha i liczy 4.540 mieszkańców zamieszkałych w 20 sołectwach.

W skład gminy weszła w całości dawna gromada Góra Świętej Małgorzaty z piętnastoma sołectwami: Tum, Marynki, Ambrożew, Podgórze, Zagaj, Rogulice, Sługi, Czarnopole, Bryski, Góra Świętej Małgorzaty, Bogdańczew, Karsznice, Kosin, Witaszewice, Orszewice oraz część gromady Nowy Gaj z czterema sołectwami: Moraków, Kol. Bryski, Stawy, Nowy Gaj oraz jedno sołectwo z gromady Leśmierz: Mętlew.

Przez północną część gminy przepływa rzeka Bzura, w której dolinie znajdują się trwałe użytki zielone. Teren gminy jest jednorodny i równinny. W wyniku badań prowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Łódzkiego m.in. prof. Jana Dylika oraz prof. Stefana Jewtuchowicza ustalono, że rzeźba okolic Góry Św. Małgorzaty ukształtowana została w okresie po zlodowaceniu tzw. „środkowopolskim”. Ciekawym wytworem natury są wydmy zwane przez miejscową ludność „Mchowskimi Górami” lub „Łysymi Górami”. Rozciągają się około 500 m na południowy wschód od wsi Karsznice i ciągną się w kierunku około 2 km, do granicy gminy Piątek. Ich dokładny wiek jest trudny do określenia. Wiadomo tylko, że powstały jako osady rzeczne topniejącego lodowca w okresie 13 000 – 10 000 lat p.n.e. Miąższność warstwy pisku, z których wyrosły wynosi od 5 do 8 m i składa się z prawie jednolitej frakcji. Wierzchnią warstwę stanowią piski lotne, mające wpływ na zmienną rzeźbę terenu, w zależności od kierunku wiejących wiatrów. W czasie powojennym wydmy zostały zalesione sosną, co spowodowało zatrzymanie się przemieszczania wydm. Obecnie są one pomnikami przyrody.

Wzniesienie w Górze Św. Małgorzaty powstało w fazach wspomnianego już zlodowacenia, przez erozję wód roztopowych, posiada ok. 25 metrów wysokości względnej (136 m n.p.m).
Jest ona typowym reprezentantem szeregu gmin Polski środkowej. Wartość gospodarcza zasobów naturalnych jest niska. Podobnymi zasobami dysponuje większość gmin w tym rejonie, ale niezaprzeczalnym atutem gminy jest natomiast lokalizacja w pobliżu powiatowego miasta Łęczyca posiadającego interesujące zabytki kultury materialnej, a także ?rezerwat kulturowy? obejmujący Dolinę Bzury zaliczony do korytarza ekologicznego Europejskiej Sieci Ekologicznej ECONET oraz Kanał Tumski ? ciek wodny, który stanowi prawobrzeżny dopływ Bzury tworzy ciekawą formę dolinną.

Gmina Góra Świętej Małgorzaty składa się z 23 jednostek osiedleńczych w tym 20 sołectw. Liczy ogółem 4.540 mieszkańców. Powierzchnia ogółem wynosi 9.042 ha w tym 21,54 ha stanowią lasy. Razem gospodarstw rolnych jest na terenie gminy 1.332. W pełni zmechanizowanych, urządzonych, nastawionych na dużą produkcję i samowystarczalnych jest 12 gospodarstw. Rozwijających się, posiadających powierzchnię od 7,0 do 15,0 ha i powyżej, rokujących pewność samodzielności jest 659 gospodarstw, co stanowi prawie 50% ogółu wszystkich gospodarstw. Gospodarstw socjalnych jest ok. 300 co stanowi 22% ogółu gospodarstw.

Góra Św. Małgorzaty w liczbach

co daje łącznie 88,3% znakomitych gleb.